Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2021
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Μικρό Δώρο – Μεγάλη Αγάπη
Είχαμε πάει με τον Παππούλη σε ένα γυναικείο Μοναστήρι και αφού μας περιποιηθήκανε εκεί οι γερόντισσες, φεύγοντας και μη έχοντας τί να δίναμε κι εμείς για να τις ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία τους, βγάζω κρυφά μια καραμέλα που είχα στο σακάκι μου και τη δίνω στην Ηγουμένη καθώς με χαιρετούσε. Μετά από λίγο μου λέει ο Παππούλης.
«Ξέρεις πόσο μεγάλη πράξη ήταν αυτή που έκανες μ’ αυτό που της έδωσες; Δεν μπορείς να το φαντασθείς».
«Έμεινα με την αποκάλυψη και είπα μέσα μου: Αν ο Παππούλης τα βλέπει όλα, τότε τι γίνεται με το Θεό;» και έκανα το σταυρό μου.
Επενδύσεις Στον Ουρανό Και Στη Γη
Σε φίλο που έκανε μια σημαντική χρηματική δωρεά για φιλανθρωπικό σκοπό εν ονόματι του Χριστού, είπε με χαρά: «Τώρα τα χρήματά σου έπιασαν τόπο». Ήταν η καλύτερη επένδυση, διότι τα χρήματα τοποθετήθηκαν εκεί «όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν».
Για κάποια χήρα με παιδιά, που είχε μερικά χρήματα στην άκρη, ενδιαφέρθηκε ο ίδιος, για να επενδυθούν σε αγορά ενός καλού οικοπέδου, προς υλική εξασφάλιση των ορφανών. Όσο για την πνευματική τους εξασφάλιση, την ανέλαβε από την πρώτη στιγμή της ορφάνιας τους, με τις θερμές προσευχές του. Έτσι, πραγματοποιήθηκε για πολλοστή φορά το βιβλικό: « Ορφανόν και χήραν αναλήψεται Κύριος».
(Ανθολόγιον Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 63, 64)
Ιούλιος - Αύγουστος 2021
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Να Αγαπάς Πρώτος
Όταν του έλεγα, «Παππούλη μου, ευλόγησέ με να σου μοιάσω όσο γίνεται περισσότερο», δεν το παρεξηγούσε, αλλά με σταύρωνε και μου έλεγε:
«Να προσεύχεσαι και να αγαπάς. Να αγαπάς το Θεό και τους ανθρώπους. Δεν βλέπεις εδώ τι κάνει η αγάπη του Χριστού; Να μη λες μέσα σου: «Με αγαπούν οι άλλοι;» Αν τους αγαπάς εσύ πρώτα, να ξέρεις ότι και αυτοί σε αγαπούν το ίδιο».
Μια γυναίκα παραπονιόταν κάποτε στον Παππούλη ότι κανείς δεν την αγαπά. Δεν την αγαπούσε ο άνδρας της, δεν την συμπαθούσαν στη δουλειά, την απέφευγαν οι φίλοι, τα παιδιά της δεν της έδιναν σημασία. Παραπονιόταν συνέχεια. Ο Παππούλης τη συμβούλευσε να τα βγάλει αυτά από το μυαλό της, γιατί δεν είναι δικά της.
Έκανε ο Παππούλης μια βόλτα την άλλη μέρα μέσα στα δένδρα, κοντά στο Ησυχαστήριο και βρήκε μια συντροφιά από φοιτητές, που είχαν πάει εκεί εκδρομή. Είχαν ένα μαγνητόφωνο και άκουγαν τραγούδια. Το τραγούδι που ακουγόταν εκείνη τη στιγμή έλεγε:
«Μη μου ζητάς να σ’ αγαπώ, η αγάπη δεν ζητιέται
Μέσα στα φύλλα της καρδιάς, ριζώνει και γεννιέται»
Δεν πρέπει να ζητάμε την αγάπη των άλλων. Πρέπει εμείς να τους αγαπάμε πρώτα και να μην αγωνιούμε για την αγάπη τους. Τότε, κάποτε, θα μας την ανταποδώσουν. Για να σε αγαπούν οι άλλοι πρέπει πρώτα εσύ να τους αγαπάς.
Σε μια εκδήλωση αγάπης του κόσμου προς τον Παππούλη, είπε μια μέρα:
«Κοίτα να δεις τι κάνει η αγάπη του Χριστού! Η τόση αγάπη που μου δείχνετε με συγκινεί και με ταπεινώνει μπροστά στο Θεό, που είμαι τόσο ανάξιος».
(Ανθολόγιον Συμβουλών π. Πορφυρίου, σελ 62-63)
Μάιος - Ιούνιος 2021
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Τρείς Μέρες Προσευχή Και Νηστεία
O Πορφύριος δεν περιοριζόταν να δίνει μόνο συμβουλές αγάπης, αλλά θυσιαζόταν ο ίδιος για την αγάπη που δίδασκε. Κάποτε ανέλαβε προσωπικά, με τη συνεργασία εκλεκτού φίλου, την αντιμετώπιση δύσκολου προσωπικού μου προβλήματος. Σε μια κρίσιμη φάση του, που έπρεπε να μιλήσει καθαρά ο Θεός μέσα από γεγονότα, σήμανε συναγερμό προσευχής και νηστείας. Ειδοποίησε το φίλο κι εμένα, ότι σε συγκεκριμένες τρείς ημέρες θα προσευχηθούμε θερμά και θα κρατήσουμε αυστηρά νηστεία. Αυτό και έγινε και ο Θεός μίλησε, με τα γεγονότα που ακολούθησαν. Θαύμασα το πνεύμα της αυτοθυσίας του Γέροντα και αισθάνθηκα ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη απέναντί του, διότι προς χάριν μου προσευχήθηκε ειδικά ένα τριήμερο, και νήστεψε αυστηρά, παρά την εύθραυστη υγεία του. Την ίδια ευγνωμοσύνη ένιωσα απέναντι στον εκλεκτό φίλο και πνευματικό τέκνο του Γέροντα.
(Ανθολόγιον Συμβουλών π. Πορφυρίου, σελ 60-62)
Μάρτιος - Απρίλιος 2021
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Απροσωποληψία. Δεχόταν Όλους
Ήταν απροσωπόληπτος ο Γέροντας μιμούμενος το Θεό. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν επισκέπτες που τον κούραζαν και τον στενοχωρούσαν – και άλλοι, που τον ανέπαυαν και τον χαροποιούσαν – ποτέ δεν διέκρινε τους μεν από τους δε, ώστε να παραγκωνίσει τους πρώτους και να ευνοήσει τους δεύτερους. Ήταν δίκαιος, προς όλους, αγαπούσε εξ ίσου όλους, ίσως λίγο περισσότερο αυτούς που τον κούραζαν, γιατί αυτοί είχαν μεγαλύτερη ανάγκη αγάπης. Μερικές φορές, από την κόπωση και τις ασθένειες, αναγκαζόταν να διακόψει τις ακροάσεις. Όταν έβλεπε με το διορατικό του βλέμμα κάποια ψυχή να έχει επείγουσα ανάγκη συμπαραστάσεως για ένα όντως σοβαρό πρόβλημά της, την δεχόταν κατ’ εξαίρεση, έστω και εις βάρος της υγείας του…
Το Γέροντα επισκέπτονταν και άνθρωποι διαφόρων θρησκευτικών και ιδεολογικών τάσεων. Ετερόδοξοι: παπικοί και προτεστάντες. Ετερόθρησκοι: Ισλαμιστές, Βουδιστές. Ορθολογιστές, σκεπτικιστές, νιτσεϊκοί, μαρξιστές, φροϋδιστές, μηδενιστές, αναρχικοί, μασόνοι, χιλιαστές και πολλοί άλλοι. Όλους τους άγγιζε ψυχικά και σ’ όλους προσέφερε τον αποδεκτό οικοδομητικό του λόγο. Έβρισκε κάποιο δικό του τρόπο για να προβληματίσει και να αφυπνίσει τον καθένα. Ιδιαίτερα τους ετεροδόξους κι ακόμη πιο πολύ, τους ομοδόξους εκείνους, που ζώντας σ’ ένα κλίμα ορθοδοξολογίας, παρέκκλιναν από το δρόμο της ορθοπραξίας σε μονοπάτια ακραίων τάσεων. Κοντά στο Γέροντα ο επισκέπτης ένιωθε τη θερμότητα μιας κατανυκτικής αγαλλίασης, που πήγαζε καθαρή από την ισορροπημένη πνευματικότητά του, τη θεμελιωμένη στην εν Χριστώ ταπεινή αγάπη του και υπεύθυνη ελευθερία του.
(Ανθολόγιον Συμβουλών, π. Πορφυρίου, σελ. 59, 60)
Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2021
Μας Φωτίζει ο Άγιος Πορφύριος
Δεν Κερδίζεις Με Το Άγριο
Ένας φίλος δέχθηκε, όπως μου εκμυστηρεύθηκε, τη σκληρή συμπεριφορά εκ μέρους ανθρώπων αυστηρών αρχών, με αποτέλεσμα να εξουθενωθεί και να παρεξηγηθεί τελείως, ως προς τον χαρακτήρα του. Ο Γέροντας Πορφύριος τον ανέπαυσε, διότι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, πραγματοποιώντας πετυχημένη ψυχική ακτινογραφία του. Του είπε: «Είσαι καλός, ευαίσθητος, ήσυχος, είσαι πρόβατο του Θεού. Αλλά, όταν σε πάρουν με το άγριο, μαζεύεσαι, αντιδράς εσωτερικά, και τότε είναι που σε παρεξηγούν πολύ και δεν σε καταλαβαίνουν. Όταν όμως σε πάρουν με το καλό, φανερώνεις από μέσα σου τέτοια καλά πράγματα, που κάνεις τους άλλους να ξαφνιάζονται. Οι άνθρωποι που σε παρεξήγησαν και σε πλήγωσαν δεν γνωρίζουν ούτε εκείνο τον παλιό μύθο, για τον άνεμο και τον ήλιο, που μάλωναν, ποιος είναι ο δυνατότερος κι έβαλαν στοίχημα, ότι όποιος βγάλει την κάπα του βοσκού, που εκείνη την ώρα ανηφόριζε το βουνό, θα είναι ο πιο δυνατός. Φύσηξε, ξαναφύσηξε ο άνεμος, αλλά ο βοσκός κρύωσε και τυλίχθηκε πιο σφιχτά στην κάπα του. Βγήκε τότε ο ήλιος απ’ τα σύννεφα, σκόρπισε γύρω καλοσύνη και θερμότητα, ζεστάθηκε ο βοσκός κι έβγαλε την κάπα του. Τότε ο ήλιος φώναξε στον άνεμο: «Είδες, ποιος απ’ τους δυο μας είναι ο δυνατότερος;» Και συμπέρανε ο π. Πορφύριος: «Δεν κερδίζεις τον άνθρωπο με το άγριο, αλλά μόνο με την καλοσύνη».
(Ανθολόγιον Συμβουλών π. Πορφυρίου, σελ. 55,56)