Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2024
Δεν Είναι Περίεργο
1. Δεν είναι περίεργο πώς ένα ποσό των 20 Ευρώ σας φαίνεται πολύ μεγάλο όταν το δίνετε στην Εκκλησία, αλλά πολύ μικρό όταν πηγαίνετε για ψώνια;
2. Δεν είναι περίεργο που 2 ώρες σας φαίνονται πολλές όταν είστε στην Εκκλησία, ενώ σας φαίνονται λίγες όταν παρακολουθείτε μια καλή ταινία;
3. Δεν είναι περίεργο το ότι δεν βρίσκετε λόγια να πείτε όταν προσεύχεστε, αλλά δεν έχετε κανένα πρόβλημα όταν σκέφτεστε για ποιο πράγμα θα μιλήσετε με έναν φίλο;
4. Δεν είναι περίεργο το πόσο «δύσκολο» και «βαρετό» είναι να διαβαστεί ένα κεφάλαιο της Αγίας Γραφής, ενώ πόσο εύκολα διαβάζονται 100 σελίδες ενός δημοφιλούς μυθιστορήματος;
5. Δεν είναι περίεργο το ότι ο καθένας θέλει εισιτήρια για μπροστινές θέσεις σε συναυλίες και αγώνες, αλλά προτιμά να κάθεται στα τελευταία καθίσματα της Εκκλησίας;
6. Δεν είναι περίεργο το πόσο δύσκολο είναι να μάθετε κάτι που σχετίζεται με το Θεό, ώστε να το μοιραστείτε με άλλους, αλλά το πόσο εύκολο είναι να μάθετε, να καταλάβετε και να διαδώσετε ένα κουτσομπολιό;
7. Δεν είναι περίεργο το ότι εύκολα πιστεύετε αυτά που γράφονται στα περιοδικά και στις εφημερίδες, αλλά από την άλλη αμφιβάλλετε για τα λόγια της Αγίας Γραφής;
8. Δεν είναι περίεργο πώς ο καθένας θέλει μια θέση στον ουρανό, αλλά δεν θέλει να πιστέψει, να κάνει ή να πει κάτι για να φθάσει εκεί;
ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ! ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;
Ιούλιος - Αύγουστος 2023
Πρόσεχε Τον Εαυτό Σου!
Οδοιπόρος είσαι, αδελφέ μου. Πρόσεξε μην παραστρατήσεις, μη λοξοδρομήσεις δεξιά ή αριστερά. Βάδιζε πάντα στη βασιλική οδό.
Στρατιώτης του Χριστού είσαι. Κακοπάθησε για το Ευαγγέλιό Του (πρβλ. Β΄ Τιμ. 1:8). Φόρεσε την πανοπλία του Θεού και ρίξου στον καλό αγώνα ενάντια στα πονηρά πνεύματα και τα σαρκικά πάθη, δίχως να μπλέκεσαι στις βιοτικές φροντίδες, για ν’ αρέσεις έτσι σ' Αυτόν που σε στρατολόγησε (πρβλ. Β΄ Τιμ. 2:4).
Πνευματικός αθλητής είσαι. Πρόσεχε τον εαυτό σου, μην τυχόν παραβείς τους αθλητικούς κανόνες, γιατί κανείς δεν παίρνει το στεφάνι της νίκης, αν δεν αγωνιστεί σύμφωνα μ' αυτούς (πρβλ. Β΄ Τιμ. 2:5). Να μιμείσαι τον απόστολο Παύλο, που έτρεχε και πάλευε και πυγμαχούσε. Πάλεψε κι εσύ, λοιπόν, με τους αόρατους εχθρούς. Σαν καλός πυγμάχος κάρφωσε το βλέμμα της ψυχής σου στον αντίπαλο και προφυλάξου από τα χτυπήματά του. Σαν γρήγορος δρομέας βιάσου να φτάσεις στο τέρμα, για να κατακτήσεις το βραβείο της αρετής.
Τέτοιον σε θέλει ο Θεός. Όχι τεμπέλη και κοιμισμένο, αλλά προσεκτικό και άγρυπνο κυβερνήτη του εαυτού σου. «Πρόσεχε τον εαυτό σου!». Να είσαι νηφάλιος και συνετός, εργατικός και προνοητικός. Να μη χάνεις τον χρόνο σου, μήτε να ονειροπολείς για πράγματα που δεν έχεις και που δεν πρόκειται ποτέ ν’ αποκτήσεις. Αυτό το παθαίνουν συνήθως οι νέοι, που αφήνουν το ελαφρό τους μυαλό να φαντάζεται μεγάλη ζωή και τιμές, λαμπρούς γάμους, εκλεκτά παιδιά, βαθιά γηρατειά και, ακόμα περισσότερο, πολυτελείς κατοικίες, περιουσίες, κτήματα, υπηρέτες, πολιτικές εξουσίες, υψηλά αξιώματα. Όλα τούτα νομίζουν, οι ανόητοι, ότι τα απολαμβάνουν κιόλας, σαν να τα έχουν μπροστά τους. Είναι αυτό αρρώστια αργόσχολης και ράθυμης ψυχής, το να βλέπει, δηλαδή, κανείς όνειρα ενώ είναι ξύπνιος. Εσύ, όμως, πρόσεχε τον εαυτό σου! Μη φαντάζεσαι τα ανύπαρκτα, αλλά φρόντισε να αξιοποιήσεις τα παρόντα.
Νομίζω, όμως, ότι με τούτη την παραίνεση θέλησε ο Νομοθέτης να μας απαλλάξει κι από ένα άλλο πάθος, από τη συνήθεια που έχει ο καθένας μας να περιεργάζεται τα ξένα και να μη σκέφτεται τα δικά του. Πάψε, λέει, να ασχολείσαι με τις ξένες αμαρτίες. Ερεύνησε τον εαυτό σου και δες αν εσύ ζεις όπως θέλει ο Θεός. Γιατί πολλοί, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, «βλέπουν το σκουπιδάκι στο μάτι του αδελφού τους και δεν νιώθουν το δοκάρι που έχουν στο δικό τους μάτι» (πρβλ. Ματθ. 7:3). Μην κρίνεις, λοιπόν, εξωτερικά, προσπαθώντας να βρείς ψεγάδια στον αδελφό σου, σαν εκείνον τον αλαζόνα Φαρισαίο που δικαίωνε τον εαυτό του κι εξευτέλιζε τον Τελώνη. Τον εαυτό σου να ανακρίνεις διαρκώς, μην τυχόν αμάρτησες με τη σκέψη, μήπως η γλώσσα βιάστηκε κι έσφαλε σε κάτι, μήπως τα έργα σου δεν συμφωνούν με το θείο θέλημα. Κι αν βρείς με την αυτοεξέταση ότι είναι πολλά τα αμαρτήματά σου – κι οπωσδήποτε θα βρείς, γιατί άνθρωπος είσαι κι εσύ – λέγε τα λόγια του τελώνη: «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» (Λουκ. 18:13).
«Πρόσεχε», λοιπόν, «τον εαυτό σου!». Αυτός ο λόγος, σαν άλλος καλός σύμβουλος, θα σου υπενθυμίζει την ανθρώπινη πραγματικότητα, έτσι ώστε ούτε να υπερηφανεύεσαι, όταν η ζωή σου κυλάει ευτυχισμένη, ούτε να απελπίζεσαι, όταν δυσχερείς περιστάσεις σε καταθλίβουν.
Μάρτιος - Απρίλιος 2023
Φορέ́στε Την Πανοπλία Του Θεού…
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ 14ης ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΛΟΥΚΑ
(†) Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος Τράμπας (Εφεσ. 6,10-17)
Εντυπωσιακή είναι η περιγραφή της πανοπλίας του χριστιανού αγωνιστή, που ακούσαμε στο Αποστολικό ανάγνωσμα από την προς Εφεσίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Η πανοπλία, φυσικά, που περιγράφει ο Απόστολος Παύλος, είναι πνευματική και αποβλέπει στην επιτυχία του πνευματικού αγώνα του χριστιανού. Και τούτο διότι ο χριστιανός έχει διαρκή εχθρό του τον σατανά, οποίος προσπαθεί με τις πονηριές του να αποπλανήσει τον άνθρωπο και να τον απομακρύνει από τον Χριστό. Ο Απόστολος Πέτρος μάλιστα, για να μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε το μέγεθος του κινδύνου γράφει: «Ο αντίπαλός σας ο διάβολος περιφέρεται σαν το λιοντάρι που βρυχάται, ζητώντας κάποιον να καταβροχθίσει. Αντισταθείτε» (Α΄ Πέτρου 5,8). Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος, όπως ο στρατηγός τους στρατιώτες του προ του εχθρού, προτρέπει: «Φορέστε την πανοπλία του Θεού, ώστε να μπορέσετε να προβάλετε αντίσταση, όταν έρθει η ώρα της σατανικής επίθεσης. Λάβετε κάθε απαραίτητο μέτρο για να μείνετε σταθεροί στις θέσεις σας. Σταθείτε λοιπόν σε θέση μάχης» (στίχ. 13).
Και τί είδους είναι τα όπλα που πρέπει να αναλάβει ο χριστιανός; Όλα «αμυντικά», όπως θα λέγαμε με τη σημερινινή ορολογία. Και τα απαριθμεί ο Απόστολος Παύλος:
«Ζωστείτε την αλήθεια σαν ζώνη στη μέση σας» (στίχ. 14). Είναι γνωστό ότι από την πλατιά στρατιωτική ζώνη εξαρτάται ολόκληρη η αρματωσιά του πολεμιστή. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος πρώτα από όλα προβάλλει την αλήθεια ως αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσει να κρατήσει επάνω του ο χριστιανός αγωνιστής και τα άλλα εφόδια. Αν δεν γνωρίζει ο άνθρωπος την αλήθεια του Ευαγγελίου, την αλήθεια της δογματικής διδασκαλίας της Εκκλησίας και δεν έχει την αληθινή πίστη, πώς θα αποκτήσει και τα άλλα εφόδια; Είναι αδύνατον. Αναγκαία λοιπόν η αλήθεια.
«Ενδυθείτε σαν θώρακα τη δικαιοσύνη». Ο Θεός είναι δίκαιος και αγαπά τη δικαιοσύνη. Και σείς να αποφεύγετε την αδικία και ποτέ να μην αδικείται κανέναν με λόγια ή με πράξεις. Να μιλάτε δίκαια, να ομολογείτε το δίκαιο, να υποστηρίζετε το δίκαιο. Αν βλέπετε άδικο να ενδιαφερθείτε να σταματήσει το κακό. Ως κανόνα της ζωής σας να έχετε την δικαιοσύνη, ακόμη και αν είναι ενάντια στο συμφέρον σας. Ο Απόστολος Πέτρος προσθέτει: Να ζούμε με δικαιοσύνη, μέσα στο θέλημα του Θεού (Α΄ Πέτρ. 2,24). Αν είμαστε θωρακισμένοι με δικαιοσύνη ο πονηρός δεν μπορεί να μας βλάψει.
«Κρατάτε πάντα σαν ασπίδα την πίστη». Η ασπίδα που κρατούσε ο πολεμιστής προστάτευε όλο το σώμα του από τα βέλη του εχθρού. έτσι και η πίστη προς τον Χριστό μας προστατεύει και από τα πλέον φλογισμένα βέλη του πονηρού. Γι’ αυτό και ο Ιησούς συχνά τόνιζε την αναγκαιότητα της σταθερής πίστης.
«Ως περικεφαλαία να δεχθείτε την πεποίθηση της σωτηρίας» για να πρφυλάσσετε έτσι το νου σας από λογισμούς αμφιβολίας. Η περικεφαλαία των αρχαίων, όπως σήμερα τα στρατιωτικά κράνη, προφυλάσσουν το κεφάλι του πολεμιστή από θανατηφόρα κτυπήματα. Έτσι, η βεβαιότητα του χριστιανού, ότι ακολουθώντας τον Χριστό είναι εξασφαλισμένη η σωτηρία του, τον προστατεύει από λογισμούς που μπορούν να τον κλονίσουν στην πνευματική του ζωή.
Πηγή: https://www.pemptousia.gr/2018/12/foreste-tin-panoplia-tou-theou/
Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2023
Για τα λεφτά
Γέρων
Ιουστίνος Πάρβου
Για τα λεφτά, ο άνθρωπος, μπορεί να φτάσει μέχρι την άκρη του κόσμου.
Για τον Θεό όμως, δεν μπορεί να πάει ούτε στην εκκλησία που είναι δίπλα του.
Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2022
Η Εκκλησία ως θεραπευτήριο
Η Εκκλησία θεραπεύει όχι με όσα λέγει, αλλά με ότι είναι: κοινότητα αγάπης, μιας αγάπης που δεν είναι συναίσθημα ώστε να το αναζητήσουμε στο εσωτερικό και τη διάθεση του ατόμου, αλλά σχέση, πράγμα που απαιτεί συνύπαρξη και αποδοχή σε μια κοινότητα συγκεκριμένη, κοινότητα αγάπης χωρίς αποκλειστικότητα και όρους.
Η Εκκλησία θεραπεύει με το να είναι μια τέτοια κοινότητα, στην οποία εντασσόμενος ο άνθρωπος εθίζεται να αγαπά και να αγαπάται ελεύθερα.